Η ‘γνώση’ και η ‘πράξη’ είναι η πραγματική φλογερή διάσταση που αμφιταλαντεύεται στην σχέση μεταξύ της Ελλάδας και της ΤΡΟΙΚΑΣ.

Το να έχεις γνώση για τις αλλαγές που θα πρέπει να κάνεις δεν σημαίνει ότι κατέχεις και την ικανότητα της επιτυχίας. Η αγάπη, οι αξίες και τα κίνητρα βρίσκονται πολύ πριν τις θυσίες. Όσο περισσότερο εθελοτυφλούμε σε αυτό το τόσο σημαντικό σημείο τόσο χειρότερα αποτελέσματα θα έχουμε.

Κάθε φορά που επιστρέφω στην Κατερίνη και αφιερώνω κάποιες ώρες υπηρεσίας με τον Πατέρα μου που τόσο αγάπησε και που ακούραστα συνεχίζει να διεκδικεί την εμπιστοσύνη των πελατών, τα πτυχία μου γκρεμίζονται σαν μικρός χάρτινος πύργος.

Το κεκτημένο της εμπιστοσύνης και ο σεβασμός στον πελάτη χτίστηκαν και χτίζονται από τον μάστορα Δανιήλ Αβακιάν με εμπειρίες που είναι συγχωνευμένες με το ενδιαφέρον και την αφοσίωση. Αυτές οι θυσίες για μένα παραμένουν και θα παραμένουν αξεπέραστες γιατί θέλει πολύ δύναμη για να αφιερωθείς σε κάτι που καταναλώνει την ζωή σου. Για τον Δανιήλ Αβακιάν η προσπάθεια και αγάπη για το έργο δημιούργησαν προϋποθέσεις για συμπεριφορά και αποδόσεις που τα βιβλία και η γνώση δεν πρόκειται και δεν μπορούν να αποδώσουν. Κάθε φορά που παρευρίσκομαι στο εργαστήρι λιανικής οι ακαδημαϊκές μου γνώσεις εξατμίζονται και προσπαθώ και πάλι να μάθω πάλι από την αρχή.

Όσο πολύ και με ένταση μας πιέζει η ΤΡΟΙΚΑ για να βελτιώσουμε τους δημόσιους οργανισμούς και τις υπηρεσίες τίποτα δεν είναι εφικτό και υλοποιήσιμο μέχρι την στιγμή που δημιουργηθεί αγάπη για αλλαγή. Η θέληση δεν μπορεί να επιβληθεί από ‘έξω’ αλλά μόνο να λάβει χώρα από ‘μέσα’.

Όσο αυστηρά και με πειθαρχία εξωτερικοί παράγοντες προσπαθούν να επιβάλουν αλλαγές και επίπονες μεταρρυθμίσεις μόνιμα θα συγκρούονται με αυτούς που αντιστέκονται. Απόδειξη για αυτό είναι μυριάδες συγκεκριμένες τροποποιήσεις που παραμένουν στον ‘πάγο’ και που δημιουργούν όλο και μεγαλύτερη αφόρητη πίεση.

Η αγάπη για την αλλαγή είναι εφικτή όταν τα αποτελέσματα παραμένουν ελκυστικά, αξιόλογα και (σημειώστε) υπάρχει αντίληψη για πραγματικό συμφέρον κέρδους. Κανένας δεν είναι σε θέση να θυσιάσει αν δεν πιστεύει ότι υπάρχει αντάλλαγμα για τον ίδιο. Αν και η προοπτική για ανάπτυξη δεν είναι εφικτή σε αυτό το στάδιο της κοινωνικής αποσύνθεσης το σίγουρο είναι η αντίληψη κέρδους παραμένει άκρως σπουδαία.

Ως τώρα η ‘γνώση’ για αλλαγή παραμένει γνωστική και διανοητική μόνο στηριγμένη σε όμορφα λόγια και ρητορείες. Η ‘πράξη’ για αλλαγή όμως βασίζεται σε μια μακροχρόνια σύνθεση αξιών που δίνουν νόημα στις προσπάθειες, συντάσσουν και καθοδηγούν στο σκοτάδι και στην αβεβαιότητα.

Το να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις θα οδηγήσει κάπου, αλλά εμπόδια και δυσκολίες θα φέρουν κολλήματα. Η συνεχής προσπάθεια στην πράξη αναβλύζει από συμπεριφορές που χτίστηκαν στην πορεία και με αξίες.

Αυτό που τώρα χρειάζεται είναι συνειδητοποίηση των περιορισμών των αποφάσεων μας. Συγκεκριμένα, μια ρεαλιστική συνειδητοποίηση για το ότι η αλλαγή πρέπει να έχει στέρεες βάσεις στην ‘πράξη’ και όχι στην ‘γνώση’. Το συμφέρον για μεταρρυθμίσεις παρουσιάζεται μονίμως σε βάσεις εχθρικές, κινδυνολογικές, εκβιαστικές, σουρεαλιστικές. Είναι ώρα να μιλήσουμε για μεταρρυθμίσεις για τις οποίες έχουμε συγκεκριμένα οφέλη για την ιστορία και προορισμό μας ως κοινωνία και ως λαός.

Αυτές είναι μεταρρυθμίσεις που εμείς οι ίδιοι θα πρέπει να αγαπήσουμε πρώτα!

www.skepsou.gr, 1 Αυγούστου 2012. Του καθηγητή πανεπιστημίου Δρ. Στέφανου Αβακιάν. Πηγή ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΠΙΕΡΙΑΣ.

* Ο Στέφανος Αβακιάν είναι καθηγητής στον κλάδο της Οργανωσιακής Συμπεριφοράς και Διοίκησης του Ανθρώπινου Δυναμικού στο πανεπιστήμιο Brighton στην Αγγλία