Όλοι οι Έλληνες πολίτες βλέπουν τις προσπάθειες και το ζήλο σας για να σώσετε την Ελλάδα. Αγωνιάτε ποικιλοτρόπως. Ακόμα και αν οι προσπάθειες σας δημοσιεύονται μονομερώς τουλάχιστον γίνονται αντιληπτές.

Ο φόβος και οι ανησυχίες του Ελληνικού λαού παραμένουν ακόμα άκομψες, σκοτεινές, άμορφες και χωρίς υπόσταση στην προσοχή σας. Η μελλοντική διάλυση του κοινωνικού συστήματος και η παντελούς έλλειψης ικανοτήτων από την ίδια τη χώρα για ανάκαμψη γίνεται σημείο επίπληξης και τιμωρίας από τους δανειστές. Η τεχνοκρατική υπόσταση της Τρόικας και η ικανότητα της στους εκβιασμούς δεν είναι αρκετή να σταματήσει την επερχόμενη μεγαλύτερη συντριβή μας. Όχι, ο λαός δεν θέλει να πτωχεύσει αλλά ούτε θέλει μια αδιέξοδη λύση.

Οι απεργίες και διαδηλώσεις εκφράζουν θυμό και αγανάκτηση αλλά ακόμα δεν έχουν κοινωνική οντότητα, δύναμη, υπόσταση σε διαπραγματευτικό επίπεδο έτσι ώστε να εισχωρήσουν ως επιχείρημα για αλλαγή στο πως η δανειακή σύμβαση παρουσιάζετε και πρέπει να εφαρμοσθεί. Η μελλοντική συντριβή της Ελληνικής κοινωνίας δεν καθιστάτε ικανός και αξιόλογος παράγοντας για αλλαγές και αυτό πονάει τον καθημερινό πολίτη.

Είναι φωτεινότερο του ήλιου ότι η οικονομική εξάρτηση από τους δανειστές επιτάσσει την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Ο λαός αναζητεί ηγέτη με όραμα να εμπνεύσει εμπιστοσύνη για το ότι η οικονομική χρεοκοπία δεν επιτάσσει την κοινωνική διάλυση.

Καμία αναφορά δεν έχει γίνει για την εγχώρια εκμετάλλευση του εθνικού πλούτου και που να είναι συνδεδεμένη με την κοινωνική αποκατάσταση. Τα μηνύματα παραμένουν τρομακτικά και όχι ελπιδοφόρα. Ο φόβος προκαλεί αντίδραση στην κοινωνία και όχι υποταγή. Οι μεγαλύτερες επαναστάσεις έχουν αποδείξει στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, και με μαθηματική ακρίβεια όπως ήδη θα ξέρετε, ότι η ανατροπή έρχεται ως άρρηκτη απόρροια καταπίεσης και εξαθλίωσης.

Όσο και αν είναι δύσκολο να το πιστέψετε, η κοινωνία προσφέρει σε όλο το πολιτικό σας σύστημα περίοδο χάρητος που δυστυχώς εξαντλείτε. Εξαντλείτε την υπομονή του λαού σας. Η ρήξη μεταξύ κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος θα διευρύνει το χάσμα που δημιουργήθηκε και με τα μέτρα που θέλετε να λάβετε.

Η λύση από το αδιέξοδο είναι εφικτή μέσα από τη σύγκρουση με τα ισχυρά οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα άλλων χωρών. Το Ευρωπαϊκό όραμα απέτυχε. Η κοινωνία δεν φοβάται να έρθει σε σύγκρουση αν υπάρχει όραμα που δημιουργεί προοπτικές για λύσεις. Ο περιορισμός των λύσεων που εσείς παρουσιάζετε είναι επιχείρημα που ο ούτε ο λαός πιστεύει αλλά ούτε και το ίδιο το πολιτικό σύστημα που σας στήριξε και ανόρθωσε στην θέση που είστε. Η υπεροχή του επιχειρήματος σας εξαθλιώνει κάθε κεκτημένο ελευθερίας που αποκτήθηκε με αγώνες.

Ο λαός χρειάζεται όραμα από πραγματικούς ηγέτες που μπορούν να δημιουργήσουν ενότητα και ελπίδα. Ο λαός θα πιστέψει και θα στηρίξει μια προσπάθεια με θυσίες όταν αναγνωρίζει ότι τα δικαιώματα του υπερασπίζονται. Ο λαός θα δικαιώσει τον ηγέτη που θα ξαναπροσπαθήσει να φέρει κοινωνική συνοχή σπάζοντας τα δεσμά των εκβιαστών παρουσιάζοντας ρεαλιστικές επιλογές.

Η κοινωνία δεν αντιτάσσεται στο όραμα μια ενιαίας Ευρώπης αλλά μιας Ευρώπης που κατακερματίζει κάθε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μην ξεχάσετε τι είπε ο Jean Paul Sartre ότι η κοινωνική καταπίεση που εξασκείται μέσα από την οικονομική βία θα φέρει την κοινωνική βία και ανατροπή του ίδιου του πολιτικού κατεστημένου.

www.skepsou.gr , 13 Φεβρουαρίου 2012. Του καθηγητή πανεπιστημίου Δρ. Στέφανου Αβακιάν.

* Ο Στέφανος Αβακιάν είναι καθηγητής στον κλάδο της Οργανωσιακής Συμπεριφοράς και Διοίκησης του Ανθρώπινου Δυναμικού στο πανεπιστήμιο Brighton στην Αγγλία