Διακεκριμένοι αθεϊστές διακηρύσσουν ότι η θρησκεία έχει προκαλέσει αναρίθμητα δεινά στην ανθρωπότητα καθ’ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Σκέψου, ο αθεϊσμός έχει προσφέρει κάτι στην ανθρωπότητα; Ή αντιθέτως έχει προκαλέσει περισσότερα δεινά από ότι η θρησκεία;

Ένα νέο κύμα βιβλίων διακηρύσσει το μεγαλείο του αθεϊσμού και κατηγορεί τη θρησκεία γενικότερα και το Χριστιανισμό ειδικότερα ότι προκάλεσαν απερίγραπτη θλίψη και μιζέρια στο ανθρώπινο γένος. Κατά την κρίση τους όλα θα διορθωθούν όταν θα υπάρξει ένας πολιτισμός δίχως θρησκεία όπου η ειρήνη και η καλοσύνη θα βασιλεύσουν. Ο Ρίτσαρντ Ντόκινς (Richard Dawkins) γράφει, “Αυτό που μετράει είναι… αν ο αθεϊσμός επηρεάζει συστηματικά τους ανθρώπους να πράξουν αρνητικά. Αλλά δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο.” Οι άθεοι μπορεί να κάνουν κακά πράγματα, αλλά “δεν κάνουν ποτέ κακό στο όνομα του αθεϊσμού.” Τη στιγμή που ο Θεός και η θρησκεία καταργηθούν από αυτόν τον πλανήτη, το βασίλειο της λογικής και της επιστήμης θα εισάγει έναν παράδεισο πολύ ανώτερο από οποιαδήποτε “ουτοπία” αρχαίας μυθολογίας. Έτσι οδηγούμαστε να πιστεύουμε σε ανθρώπους που καυχώνται ότι είναι “διαφωτισμένοι,” σε αντίθεση με την αφελή πλειοψηφία των αδαών που βασίζονται ακόμη στη θρησκεία.

Όμως τι μπορούν να πουν για τον Χίτλερ, τον Στάλιν και τον Μάο; Αθεϊστές που δολοφόνησαν περισσότερο από 100 εκατομμύρια ανθρώπους. Ή για τον κομμουνιστή Πόλ Πότ, που σκότωσε περίπου 2 εκατομμύρια από τους πολίτες της Καμπότζης μεταξύ 1975 και 1979. Ο Φιντέλ Κάστρο και ο Κίμ Γιόνγκ Ιλ ανήκαν στην ίδια κατηγορία. Πόσο ανεκτικοί και φιλάνθρωποι ήταν οι αθεϊστές της Γαλλικής Επανάστασης ή του Ισπανικού Εμφυλίου πολέμου; Συχνά ήταν δολοφόνοι που καταδίωκαν Χριστιανούς.

Η μόνη απάντηση που μπορούν να προβάλουν είναι το να ισχυρισθούν ότι οι “σφαγείς” της πρόσφατης ιστορίας δεν υπήρξαν ποτέ τους πραγματικοί αθεϊστές. Ο Σάμ Χάρις (Sam Harris) ισχυρίζεται ότι ο Σταλινισμός και ο Μαοϊσμός αποτέλεσαν κατά κάποιον τρόπο “ένα είδος πολιτικής θρησκείας.” Ο Κρίστοφερ Χίτσενς (Christopher Hitchens) ισχυρίζεται ότι ο Στάλιν και ο Μάο πρόσφεραν στους υποστηρικτές τους ένα υποκατάστατο θρησκείας, και γι’ αυτόν τον λόγο κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον αθεϊσμό για τις φρικαλεότητες τους. Επίσης κάποιοι αθεϊστές ισχυρίζονται ότι ο Χίτλερ στην πραγματικότητα υπήρξε Χριστιανός που ποτέ του δεν απαρνήθηκε τον Καθολικισμό (ως παιδί είχε ανατραφεί με καθολικές αρχές).

Αυτός ο τρόπος επιχειρηματολογίας όμως δεν οδηγεί πουθενά. Ο Νταϊνς Ντε Σόουζα (Dines D’Souza), στο βιβλίο του “Τι το τόσο σπουδαίο στο Χριστιανισμό” (What’s So Great About Christianity), αναρωτιέται “Θα πρέπει η θρησκεία να απολογηθεί όχι μόνο για τα δικά της εγκλήματα άλλα και για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από αθεϊστές εν ονόματι αθεϊστικών ιδεολογιών;” Ο Στάλιν και ο Μάο έκαναν τον αθεϊσμό τους ξεκάθαρο. Ρωτήστε τα εκατομμύρια Χριστιανών που υπέφεραν κάτω από τα καθεστώτα τους, ακόμη και στην εποχή μας υπάρχουν εκατομμύρια Χριστιανών που διώκονται από την Κομμουνιστική Κίνα. Ο Χίτλερ υπήρξε εχθρός της θρησκείας. Έλπιζε ότι η Γερμανία θα μπορούσε να “ανοσοποιηθεί από την ασθένεια” της Χριστιανικής πίστης. Οι Ναζί πήραν σκληρά μέτρα εναντίον του κλήρου και των πιστών με κάθε τρόπο, συμπεριλαμβανομένου και φόνων, με αποτέλεσμα να τους καταδικάσει ο Πάπας Πίος XII. Υπάρχει ολόκληρη λίστα Πολωνών Καθολικών που πέθαναν στο Νταχάου, συμπεριλαμβανομένου 4.154 ιερέων, 2.365 πιστών, 283 μοναχών, και 13 επισκόπων.

Οι σφαγές από αθεϊστικά καθεστώτα πραγματοποιήθηκαν με την πεποίθηση ότι η επιστήμη και ο υλισμός είναι τόσο πολύ ανώτερα από την θρησκεία, ώστε όσοι πίστευαν στον υπερφυσικό και θείο νόμο θα έπρεπε να εξολοθρευτούν ούτως ώστε να προστατευθεί και να αναπτυχθεί η ανθρωπότητα. Οι Ναζί έκαναν χρήση των γραπτών του αθεϊστή Φρίντριχ Νίτσε, που μισούσε τον Χριστιανισμό όσο και ο Κάρλ Μάρξ.

Ο Νταϊνς Ντε Σόουζα καταλήγει, “Οποιοσδήποτε και αν είναι ο λόγος που τα αθεϊστικά καθεστώτα κάνουν ότι κάνουν, το αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι όλες οι θρησκείες του κόσμου μαζί δεν έχουν σκοτώσει τον αριθμό των ανθρώπων που σκοτώθηκαν στο όνομα του αθεϊσμού τις προηγούμενες δεκαετίες… Ο αθεϊσμός, και όχι η θρησκεία, είναι υπεύθυνος για τους χειρότερους μαζικούς θανάτους της ιστορία.”

Τι έχει να πει κανείς όμως για τις Σταυροφορίες, την Ιερά Εξέταση και τις δίκες των μαγισσών; Κοιτώντας τα δεδομένα προσεκτικά, ο Ντε Σόουζα γράφει, “αυτοί οι θάνατοι που προκλήθηκαν από Χριστιανούς ηγέτες σε διάστημα πάνω από πεντακόσια χρόνια αποτελούν μόνο το 1 τοις εκατό των θανάτων που προκλήθηκαν από τον Στάλιν, Χίτλερ και τον Μάο σε διάστημα λίγων δεκαετιών.”

Αλλά οι άνθρωποι δεν είναι καλοί εκ φύσεως; Δεν είναι ικανοί να πράττουν βάση της λογικής όταν απαλλαγούν από τις προκαταλήψεις τους; Ο Ρουσώ (Rousseau) το πίστευε και μια μεγάλη μερίδα της Αριστεράς το υποστηρίζει. Όμως είναι ένα τραγικό λάθος. Οι Ιουδαιο-Χριστιανικές διδασκαλίες περί της αμαρτωλότητας του ανθρώπου είναι η αρχή της σοφίας για το ανθρώπινο γένος. Η ιστορία μας παρέχει πληθώρα αποδείξεων.

Πράγματι, πότε στην ιστορία της ανθρωπότητας βρίσκουμε πλήρως λογικά και επιστημονικά μοντέλα συμπεριφοράς, τα οποία οι αθεϊστές ισχυρίζονται ότι θα μας οδηγήσουν στην ουτοπία; Μπορεί κάποιος να παραθέσει οτιδήποτε από τους “διαφωτισμένους” που να έχει προάγει οποιαδήποτε προσέγγιση της αγάπης, της ειρήνης, της συγχωρητικότητας, της χαράς και της ελπίδας που απόλαυσαν δισεκατομμύρια Χριστιανών ανά τους αιώνες;

Οι αθεϊστές θέλουν να κυβερνήσουν τον κόσμο. Σε ποια επιτεύγματα της ιδεολογίας τους μπορούν να καυχηθούν πέρα από τα Σοβιετικά γκούλαγκς, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί, και τους τάφους εκατομμύρια άλλων σ’ αυτόν τον πλανήτη που μπήκαν εμπόδιο στο δρόμο των “απελευθερωτών” τους; Από τη στιγμή που τόσοι πολλοί αθεϊστές θεωρούν την έκτρωση ως ιερό δίκαιο, μπορούν επίσης να καυχηθούν για τα δεκάδες εκατομμύρια βρεφών που με βάση τον “αντικειμενικό λογισμό” οδηγήθηκαν στο θάνατο. Ας αναρωτηθούμε.

Ο συγγραφέας Τόμας Ρίβς (Thomas C. Reeves) γράφει από το Wisconsin, ΗΠΑ. Ανάμεσα στα δεκάδες βιβλία του είναι το ” Twentieth Century America: A Brief History”, και οι βιογραφίες των John F. Kennedy, Joseph R. McCarthy, Fulton Sheen, Walter J. Kohler, Jr και Chester A. Arthur.

Βασισμένο σε άρθρο του Τόμας Ρίβς (Thomas C. Reeves), δημοσιευμένο από το www.MercatorNet.com, 19 Μαρτίου 2010.