Οι δύο πίθηκοι της φωτογραφίας έχουν την ίδια ηλικία και τις ίδιες συνθήκες διαβίωσης με μόνη διαφορά το φαγητό που τρώνε. Μελέτες μας δείχνουν ότι η διαδικασία γήρανσης μπορεί να επιβραδυνθεί αισθητά με την μέθοδο του θερμιδικού περιορισμού. Σκέψου, θα άλλαζες τις συνήθειές σου για να αποκτήσεις καλύτερη ποιότητα ζωής;

Σε ένα εργαστήριο του Κέντρου Ερευνών Πρωτευόντων (πιθήκων) του Wisconsin, υπάρχει ο Matthias, μια μαϊμού που μαθαίνει τα δεινά της προχωρημένης ηλικίας. Στα 28 του αρχίζει να χάνει την γούνα του, να αναπτύσσει κοιλιά, και να γεμίζει ρυτίδες. Στο διπλανό κλουβί ο γείτονάς του Rudy, κάνει χαρούμενους μορφασμούς στο εργαστηριακό προσωπικό, και παρόλο που είναι λίγο μεγαλύτερος είναι η προσωποποίηση της ευεξίας.

Η μέθοδος που δοκιμάζεται στο κέντρο ονομάζεται θερμιδικός περιορισμός, σύμφωνα με την οποία τα πειραματόζωα τρέφονται με 30% λιγότερες θερμίδες ενώ παράλληλα λαμβάνουν όλες τις απαραίτητες βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία και άλλες θρεπτικές ουσίες που χρειάζεται ο οργανισμός τους.

Το 1935, ο Dr. Clive McCay, ένας διατροφολόγος του Cornell University, ανακάλυψε ότι ποντίκια που έτρωγαν 30% λιγότερες θερμίδες ζούσαν 40% περισσότερο από ποντίκια που έτρωγαν ελεύθερα όσο ήθελαν. Τα ποντίκια που έκανα δίαιτα είχαν περισσότερη ενέργεια και λιγότερες γεροντικές ασθένειες. Από τότε το πείραμά του έχει αναπαραχθεί επιτυχώς σε διάφορα άλλα είδη πειραματόζωων, σχεδόν σε κάθε περίπτωση επιτεύχθηκε όχι μόνο επέκταση του χρόνου ζωής τους αλλά και καλύτερη άμυνα ενάντια σε γεροντικές ασθένειες.

Είναι ερευνητικά αποδεδειγμένο ότι ο θερμιδικός περιορισμός είναι η μόνη μέθοδος (εκτός από την γενετική βελτιστοποίηση) που εκτίνει την διάρκεια ζωής σε διάφορα είδη ζώων που έχει δοκιμαστεί. Υπάρχει μια σειρά ερευνών που διεξάγονται για να βρεθεί ο τρόπος με τον οποίο η διαιτητική αυτή μέθοδος επηρεάζει τις λειτουργίες του σώματος. Τελευταία τα διάφορα συμπεράσματα συμπίπτουν στην παραδοχή ότι ο ρυθμός γήρανσης δεν είναι σταθερός αλλά μπορεί να επηρεαστεί.

Πρόσφατες έρευνες της μεθόδου σε διάφορα είδη πειραματόζωων αποδεικνύουν ότι η δίαιτα αυτή μπορεί να επηρεάσει μοριακές διασυνδέσεις, που πιθανών να συνδέονται με την εμφάνιση ασθενειών όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, ο διαβήτης, καρδιαγγειακές παθήσεις, η νόσο του Πάρκινσον και ο καρκίνος. Μέχρι τώρα έχουν υπάρξει και δοκιμές της μεθόδου σε ανθρώπους με μόνο, μέχρι στιγμής, συμπέρασμα ότι μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη γεροντικών ασθενειών σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι θα πετυχαίναμε με σωματική άσκηση.

Πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι η έρευνα για την επιμήκυνση της ζωής πρέπει να αποτελεί ζήτημα υψηλής προτεραιότητας. Ο Dr. S. Jay Olshansky, επιδημιολόγος στο University of Illinois του Chicago, υποστηρίζει, “Ο πληθυσμός των πολιτών που μπαίνουν στα 60 τους είναι μεγάλος, και κατ’ επέκταση θα αποτελέσουν το επόμενο κύμα ασθενών με αρρώστιες όπως ο διαβήτης και οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Ο απλούστερος τρόπος για να τους βοηθήσουμε είναι να τους υποδείξουμε πως να καθυστερήσουν την γήρανσή τους.”

Φυσικά η επιστήμη δεν είναι καθόλου έτοιμη να προσφέρει κάτι τέτοιο στην ανθρωπότητα, καθώς η γήρανση του ανθρώπου είναι ένα πολύπλοκο φαινόμενο, που διαπερνά μια σειρά από βιολογικές διεργασίες οι οποίες καθορίζονται από την κληρονομικότητα, τον τρόπο ζωής, ή ακόμα και από την προσαρμοστικότητα του ανθρώπινου οργανισμού σε διάφορες συνθήκες. Αλλά επιστήμονες σε όλο τον πλανήτη έχουν καταφέρει να κάνουν είδη σκουληκιών, ψαριών, ποντικιών και μυγών να έχουν εξαιρετικά καλή υγεία και μακρά ζωή.

Βασισμένο σε άρθρο του Michael Mason, δημοσιευμένο στον MSNBC, 31 Οκτωβρίου 2006