Εισαγωγή

• Το όνομα είναι κάτι που δίνεται από τους γονείς. Στους αρχαίους πολιτισμούς το όνομα ενός ατόμου χαρακτήριζε κάτι σχετικά με την ιδιοσυγκρασία του και την προσωπικότητά του. Την εποχή της Π.Δ οι Πατριάρχες και γενικά οι Ισραηλίτες, ταυτίζονταν με ονόματα που είχαν ιδιαίτερη σημασία. Ο Θεός (Γεν 17:5) άλλαξε το όνομα του Άβραμ (εξυψωμένος πατέρας) σε Αβραάμ (πατέρας πλήθους). Παρακάτω ο Θεός αλλάζει το όνομα της γυναίκας του Άβραμ, από Σαράι (πριγκίπισσά μου), σε Σάρρα (πριγκίπισσα), γιατί θα γινόταν «μητέρα εθνών» (εδ15). Αυτά είναι δυο από τα πολλά παραδείγματα, όπου ένα όνομα φανέρωνε ελπίδα, ευχή ή ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό γνώρισμα του ατόμου, που το έφερνε. Θυμάστε τη γέννηση του πρώτου παιδιού της Άννας; Το Α Σαμουήλ αναφέρει ότι ο Θεός απάντησε την προσευχή της, για απόκτηση παιδιού, με το να γεννηθεί ο Σαμουήλ, όνομα που σημαίνει «ζητηθείς από τον Κύριο»
• Το ίδιο συμβαίνει με τα βιβλικά ονόματα του Θεού στην Π.Δ. Όταν μιλάμε για τα ονόματα του Θεού, αναφερόμαστε στην ουσία, τη φύση, τον χαρακτήρα και τις ιδιότητές Του. Δηλαδή σ’ αυτό που πραγματικά είναι. Η αποκάλυψη των ονομάτων του Θεού είναι προοδευτική και συσσωρευτική, δηλαδή η προσωπικότητα, ο χαρακτήρας και οι ιδιότητες του Θεού αποκαλύπτονται βαθμιαία, από το απλό στο σύνθετο.
• Όταν ο Θεός κάλεσε το Μωυσή, αυτός τού είπε: «Να, όταν εγώ πάω στους γιούς Ισραήλ και τους πω: ο Θεός των πατέρων σας με απέστειλε σε σας κι εκείνοι με ρωτήσουν: Τι είναι όνομά Του; Τι θα τους πω;» (Έξ 3:13). Κι ο Θεός του απάντησε: «Εγώ είμαι Εκείνος που Είμαι» (εδ.14). Εδώ ο Θεός συμμερίζεται το βασικό γεγονός ότι πάντα υπήρχε κι ότι είναι αιώνια Παρών σε κάθε γενιά, και σε κάθε εποχή. Ο Θεός κατοικεί όλη την αιωνιότητα σε μια στιγμή. Και συνεχίζει: « Έτσι θα πεις στους γιους Ισραήλ: Ο ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ με απέστειλε σε σάς» (εδ.14). Αυτός που είναι πάντα Παρών, που υπάρχει και που πάντα υπήρχε, μ’ έστειλε σε σας. «Κι ο Θεός είπε ακόμα στον Μωυσή: Έτσι θα πεις στους γιους Ισραήλ: Ο Κύριος ο Θεός των πατέρων σας, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ, με απέστειλε σε σας» (εδ. 15). Σύμφωνα με αυτά, το όνομά Του ήταν «ο Θεός των πατέρων σας, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ».
• Στη Γραφή ο Θεός είναι γνωστός με πολλά ονόματα. Τρία θεωρούνται πρωταρχικά: Ελοχίμ (Γεν:1:1),₁ Γιαχβέ ₂ και Αδονάι.₃ Επίσης αποκαλύπτονται προοδευτικά και πολλά σύνθετα ονόματα.₄ Είναι άραγε τόσο σημαντική η επιλογή των προσωπικών ονομάτων του Θεού; Ο Ιερεμίας αναφέρει ότι ο Ίδιος ο Κύριος δηλώνει, « ορκίστηκα στο μεγάλο Μου όνομα» (44:26) και ο Δαβίδ γράφει τον Ψαλμό 8 σαν αίνο στον Θεό: «Κύριε, ο Κύριος μας, πόσο θαυμαστό είναι το όνομά Σου σε όλη τη γη! Ο Οποίος έβαλες τη δόξα Σου πιο ψηλά από τους ουρανούς» (εδ:1). Ο ίδιος επικαλείται και το όνομα του ΚΥΡΙΟΥ, όταν γράφει « Ο Κύριος να σε εισακούσει σε ημέρα θλίψης! Το όνομα του Θεού του Ιακώβ να σε υπερασπιστεί!» (Ψαλμ 20:1). Ο Θεός μας έδωσε τα ονόματά Του, γιατί θέλει να Τον γνωρίζουμε. Ο Δανιήλ αναφέρει μια ωραία υπόσχεσή για όλους όσους ζητάνε να γνωρίσουν τον μόνο αληθινό Θεό. « Ο λαός, όμως, που γνωρίζει τον Θεό του, θα ισχύσει και θα κατορθώσει» (11:32).
• Δεν είναι απορίας άξιον, ότι η Κ.Δ συμφωνεί με την Παλαιά για την σπουδαιότητα του ονόματος του Θεού. Ο Ιωάννης αναφέρει « Όσοι, όμως, τον δέχθηκαν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο όνομά Του·»(1:12). Ο Ιησούς λέει, «Αν ζητήσετε κάτι στο όνομά Μου, Εγώ θα το κάνω» (Ιωαν 14:14). Ξεκαθάρισε ότι, το να πιστεύει κάποιος στο όνομά Του, είναι το ίδιο με το να πιστεύει στον Θεό.₅
• 1 Θεός, ή Ελ (Γεν 35:1,3) ή Ελοάχ (Δευτ 32:15)
• 2 Κύριος (Γεν 2:4)
• 3 Κύριέ μου (Γεν 15:2,8, 18:3, 19:18), ή Αντόν
• 4 Σύνθετα με Ελ:
• Έλ Σαντάι: Θεός Παντοκράτορας (Γεν 17:1)
• Ελ Ελυόν: Θεός Ύψιστος (Γεν 14:18-22)
• Ελ Ολάμ: Θεός αιώνιος (Γεν 21:33)
• Σύνθετα με Γιαχβέ:
• Γιαχβέ Ελοχίμ: ΚΥΡΙΟΣ Θεός (Γεν 2:4, Εξ 9:30)
• Αδονάι Γιαχβέ: Δέσποτας ΚΥΡΙΟΣ (Γεν 15:2,8)
• Γιαχβέ Σαβαώθ: ΚΥΡΙΟΣ των Δυνάμεων ( Ά Σαμ 1:11)
• 5 Άλλα σύνθετα ονόματα του Θεού με το «Ελ»:
• Ελ Ελωέ Ισραήλ: Ο Θεός είναι ο Θεός του Ισραήλ (Γεν 33:20). Ο Ιακώβ, φτάνοντας στην Συχέμ, αγόρασε ένα κομμάτι γης και έστησε ένα θυσιαστήριο που το ονόμασε Ελ Ελωέ Ισραήλ. Με τον τρόπο αυτό τιμά την πρόσφατη συνάντησή του με τον άγγελο στη θέση Φανουήλ (πρόσωπο Θεού) (Γεν 32:30). Έτσι δέχεται το Ισραήλ σαν όνομά του και λατρεύει τον Θεό.
• Ελ Καννά: Θεός ζηλωτής (Έξ 20 5, 34:14)
• Ελ Ραχούμ: Θεός οικτίρμων (Εξ 34:6)
• Ελ Χαννούν: Θεός ελεήμων (Εξ 34:6)
• ΧαΕλ ΧαΝεεμάν: ο Θεός ο αξιόπιστος (Δευτ 7:9)
• Ελ γκαντόλ βενορά: Θεός μεγάλος και φοβερός (Δευτ 7:21)
• ΧαΕλ χαγκαντόλ χαγκιμπόρ βεχανορά: ο Θεός ο μεγάλος, ο ισχυρός και ο φοβερός (Δευτ 10:17)
• Άλλοι τίτλοι
• Ο κριτής πάσης της γης (Γεν 18:25)
• Ο φόβος το Ισαάκ (Γεν 31:42)
• Ο ποιμένας (μου) (Γεν 48:15, 49:24)
• Ο άγγελος (Γεν 48:16)
• Ο ισχυρός του Ιακώβ (Γεν 49:24)
• Ο βράχος του Ισραήλ (Γεν 49:24)
• Η δύναμή μου (Εξ 15:2)
• Ο ύμνος μου (Εξ 15:2)
• Η σωτηρία μου (Εξ 15:2)
• Πολεμιστής (Εξ 15:3)
• Ο Βράχος (Δευτ 32:4,18, 30,31)
• Ο Βράχος της σωτηρίας τους (Δευτ 32:15)
• Πατέρας (Δευτ 32:6)
• Ποιητής (Ησα 54:5)

Συνέχισε στο επόμενο κεφάλαιο: Ελοχίμ (Θεός)