Η θλίψη δεν είναι μια φυσική κατάσταση που πρέπει να αποδεχόμαστε καθώς μεγαλώνουμε. Η συνταξιοδότηση, ο επαναπροσδιορισμός των σχέσεων, οι προκλήσεις σε θέματα υγείας και η αντιμετώπιση σημαντικών αλλαγών μπορεί να επηρεάσουν την ψυχική και συναισθηματική υγεία κάποιου. Σύμφωνα με την Olga Tapia, κλινική ιατρός του προγράμματος Wisdom, πολλοί ηλικιωμένοι βιώνουν αυτό το μεταβατικό στάδιο και χαρακτηρίζουν τα συναισθήματά τους ως συνέπεια του γήρατος.
Η Tapia λέει ότι οι άνθρωποι περνούν δεκαετίες μέσα σε μια ρουτίνα και δαπανούν το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς τους στη δουλειά, με αποτέλεσμα να λαχταρούν τη ζωή μετά τη συνταξιοδότηση. Αυτή η καθημερινή ενασχόληση κάνει μερικούς να ξεχάσουν να αναπτύξουν χόμπι ή να επικεντρωθούν σε σχέσεις που θα απολαύσουν, όταν τελικά, συνταξιοδοτηθούν.
«Ανυπομονούμε να συνταξιοδοτηθούμε γιατί επιτέλους θα χαλαρώσουμε και θα απολαύσουμε τη ζωή. Όμως, οι άνθρωποι που έχουν ζήσει σε μια ρουτίνα για 20 έως 30 και πλέον χρόνια, δυσκολεύονται να μεταβούν σε έναν χώρο που δεν υπάρχει δομημένη ρουτίνα», λέει η Tapia. «Συνταξιοδοτούνται και συνειδητοποιούν ότι δεν είχαν ένα πλάνο για τον εαυτό τους, πέρα από την εργασία τους».
Πώς να δημιουργήσετε δομή στη συνταξιοδότηση:
- Επαναπροσδιορίστε τους δεσμούς με τον σύζυγό σας και τους στενούς σας φίλους
- Ενισχύστε τις σχέσεις με τα παιδιά και τα εγγόνια
- Βρείτε ένα χόμπι. Προσπαθήστε να ασχοληθείτε με κάτι που σας άρεσε στα νιάτα σας
- Εάν δεν έχετε ακόμη συνταξιοδοτηθεί, δημιουργήστε ένα χόμπι για να ανυπομονείτε να αφιερώσετε χρόνο κατά της συνταξιοδότηση
- Γίνετε μέλος σε κάποια ομάδα εθελοντισμού
- Γίνετε δάσκαλος μερικής απασχόλησης στο προηγούμενο επάγγελμά σας
Μελέτες δείχνουν ότι η συχνή εμφάνιση της κατάθλιψης μεταξύ των συνταξιούχων ήταν 28% υψηλότερη από τον συνολικό ενήλικο πληθυσμό. Η Tapia λέει ότι πολλοί δεν συνειδητοποιούν ότι η μετάβαση στη συνταξιοδότηση μπορεί να αποτελέσει πρόκληση και ίσως απογοητευτούν και δυσαρεστηθούν για κάτι που περίμεναν με ανυπομονησία. Τονίζει τη σημασία της ειλικρίνειας με τον εαυτό μας και τους άλλους, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, και ότι είναι φυσιολογικό να ζητήσουμε υποστήριξη σε οποιαδήποτε ηλικία.
«Πολλοί άνθρωποι αυτοπροσδιορίζονται μόνο από το επάγγελμά τους. Τους βοηθάμε να δουν την αξία τους με βάση αυτό που είναι, και να δημιουργήσουν έναν νέο σκοπό σε αυτό το καινούργιο στάδιο ου βιώνουν. Μόλις βρουν αυτή την αξία, βρίσκουν χαρά σε άλλους τομείς της ζωής, αντί να είναι απλώς παραγωγικοί», λέει η Tapia.
Το Πρόγραμμα Wisdom, στο Πανεπιστήμιο Loma Linda Behavioral Health, παρέχει εκπαίδευση και δεξιότητες ψυχικής υγείας σε άτομα 62 ετών και άνω που αντιμετωπίζουν το άγχος και την κατάθλιψη. Τα άτομα συνεργάζονται για να αναπολήσουν στιγμές της προηγούμενης ζωής τους, να δεθούν μέσα από μια κοινή εμπειρία και να μάθουν δεξιότητες για τη βελτίωση της διάθεσης μέσω της γνωσιακής συμπεριφορικής θεραπείας.
«Η κοινωνία λέει, “Αυτοί είναι η γιαγιά και ο παππούς”. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Οι ηλικιωμένοι μπορούν να έχουν ικανοποιητική ζωή, αλλά τους περιορίζουμε, άρα περιορίζουν τον εαυτό τους», λέει η Tapia. «Μου αρέσει να κάνω αυτή τη δουλειά γιατί οι πελάτες μου και εγώ συνεργαζόμαστε για να αμφισβητήσουμε αυτήν την αρνητική άποψη και αναγνωρίζουμε ότι η ανάπτυξη δεν τελειώνει ποτέ, και ότι η ζωή μπορεί και πρέπει να είναι όμορφη σε όλες τις ηλικίες».
0 Σχόλια