Αν και οι διατροφικές διαταραχές στα παιδιά είναι γενικά ασυνήθιστες, οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν τα σημάδια καθώς το παιδί τους μεγαλώνει από την έναρξη της εφηβείας και σε όλη την εφηβική του ηλικία  (13-19 ετών).

Ο Jo Everett , MD, ψυχίατρος που ειδικεύεται στις διατροφικές διαταραχές στο Behavioral Health Institute του Πανεπιστημίου Loma Linda, λέει ότι παρόλο που είναι ασυνήθιστο να βλέπουμε μια διατροφική διαταραχή σε ένα παιδί κάτω των 10 ετών, οι διατροφικές διαταραχές δυστυχώς διαγνώσκονται σε νεότερους και μικρότερα παιδιά, συμπεριλαμβανομένης της ανορεξίας, της βουλιμίας και της υπερφαγίας.

Ο Δρ. Jo Everett εξηγεί ότι οι διατροφικές διαταραχές είναι τόσο σοβαρές που έχουν το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από οποιαδήποτε άλλη διαταραχή ψυχικής υγείας.

Τι είναι η διατροφική διαταραχή;

«Οι διατροφικές διαταραχές διαγνώσκονται όταν τα άτομα παλεύουν στις σχέσεις τους με το φαγητό, σε σημείο που εμπλέκονται σε επικίνδυνες συμπεριφορές», λέει ο Δρ. Jo Everett. «Ένα βασικό χαρακτηριστικών των διατροφικών διαταραχών, είναι μια διαταραχή στον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο βλέπει το σώμα του, ώστε η εικόνα του σώματός του παραμορφώνεται απίστευτα».

Η νευρική ανορεξία περιλαμβάνει τον περιορισμό της πρόσληψης τροφής σε σημείο υπερβολικής απώλειας βάρους και σημαντικά χαμηλό σωματικό βάρος. «Τα άτομα που παλεύουν με τη νευρική ανορεξία έχουν έντονο φόβο να πάρουν βάρος ή να γίνουν παχύσαρκοι», λέει.

Η ανορεξία γενικά διαγνώσκεται μετά την έναρξη της εφηβείας και είναι η πιο συχνά διαγνωσμένη διατροφική διαταραχή σε μικρότερα παιδιά και πρώιμους εφήβους, λέει ο Δρ. Jo Everett. Στα μικρότερα παιδιά, η ανορεξία παρατηρείται εξίσου μεταξύ αγοριών και κοριτσιών. Ωστόσο, καθώς τα παιδιά προχωρούν στην εφηβεία και τη νεαρή ενήλικη ζωή, αυτή η διαταραχή είναι πολύ πιο συχνή στα κορίτσια.

Η νευρική βουλιμία περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενα περιστατικά υπερφαγίας που ακολουθούνται από προσπάθειες ενός ατόμου να αναιρέσει την υπερβολική πρόσληψη τροφής και να αποτρέψει την αύξηση βάρους.

Υπερφαγία είναι η κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας φαγητού σε σημείο να αισθάνεται κανείς υπερβολικά γεμάτο, έχοντας χάσει πλήρως τον έλεγχο του τι τρώει», λέει ο Δρ. Jo Everett. «Οι αντισταθμιστικές συμπεριφορές μπορεί να περιλαμβάνουν αυτοπροκαλούμενο εμετό, χρήση καθαρτικών ή χαπιών αδυνατίσματος, νηστεία ή υπερβολική άσκηση».

Συχνά διαγνώσκεται στα τέλη της εφηβείας ή στις αρχές της ενηλικίωσης, ενώ είναι λιγότερο συχνή σε μικρότερα παιδιά, λέει.

Η υπερφαγία είναι η πιο σπάνια διατροφική διαταραχή σε παιδιά και εφήβους και χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια, λέει ο Δρ. Jo Everett. Αυτό περιλαμβάνει:

• Τρώτε πιο γρήγορα από το κανονικό
• Τρώτε μέχρι να νιώσετε δυσφορία
• Τρώτε μεγάλες ποσότητες φαγητού ακόμα και όταν δεν αισθάνεστε πεινασμένοι
• Τρώτε μόνος επειδή νιώθετε ντροπή
• Νιώθετε ενοχή ή δυστυχία μετά από κάθε υπερφαγικό επεισόδιο

Σημάδια για γονείς

Οι διατροφικές διαταραχές μπορεί να εκδηλωθούν με διαφορετικούς τρόπους, αλλά ο Δρ. Jo Everett περιγράφει ορισμένες κοινές συμπεριφορές που βλέπουν συχνά οι επαγγελματίες υγείας:

• Μετράτε τις θερμίδες και δυσκολεύεστε να φάτε φαγητό χωρίς να γνωρίζετε τις θερμίδες
• Τρώτε πολύ αργά
• Μοιράζετε το φαγητό σε μικρά κομμάτια
• Σπρώχνετε το φαγητό γύρω από το πιάτο
• Πετάτε κρυφά το φαγητό κατά τη διάρκεια των γευμάτων
• Τρώτε το φαγητό με συγκεκριμένη σειρά
• Χρησιμοποιείτε ακατάλληλα σκεύη φαγητού
• Ασχολείστε υπερβολικά με το φαγητό και την προετοιμασία του
• Είστε απρόθυμοι να φάτε με άλλους ανθρώπους
• Αποχωρείτε συχνά από το τραπέζι κατά τη διάρκεια των γευμάτων για να πάτε στην τουαλέτα
• Καταναλώνετε πολλές καραμέλες, τσίχλες, σόδες διαίτης, παγωμένο γιαούρτι και καφέ αντί για θρεπτικά τρόφιμα
• Κρύβετε φαγητό
• Τρώτε μεγάλες ποσότητες φαγητού όταν είστε αναστατωμένοι
• Αφήνετε το νερό τρέχει στο μπάνιο για να κρύψει τους ήχους του εμετού
• Πηγαίνετε στο μπάνιο μετά το φαγητό
• Το φαγητό εξαφανίζεται στο σπίτι
• Σκέψεις ή δηλώσεις ότι είσαι χοντρός ή/και άσχημος
• Περνάτε υπερβολικό χρόνο μπροστά σε καθρέφτες

«Εκτός από τις αλλαγές στη συμπεριφορά, οι γονείς μπορεί επίσης να παρατηρήσουν κάποιες σωματικές αλλαγές, όπως απώλεια βάρους, απώλεια μαλλιών, εύθραυστα νύχια, συχνά πτώση θερμοκρασίας, απώλεια εμμηνορροϊκού κύκλου και το πρόσωπο να φαίνεται πιο πρησμένο», λέει.

Επόμενα βήματα

Ο Δρ. Jo Everett συνιστά να απευθυνθείτε στον παιδίατρό σας ως ένα καλό πρώτο βήμα, εάν ανησυχείτε ότι το παιδί σας μπορεί να έχει διατροφική διαταραχή. Επιπλέον, εάν το παιδί σας έχει ψυχοθεραπευτή ή ψυχίατρο, θα είναι σε θέση να διερευνήσει το συμβάν περαιτέρω και, ενδεχομένως, να κάνει μια διάγνωση.

Διαθέσιμοι πόροι

Στο Κέντρο Συμπεριφορικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Loma Linda, ειδικοί θεραπευτές και ψυχίατροι μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία των διατροφικών διαταραχών, του άγχους και της κατάθλιψης που μερικές φορές συνοδεύονται από αυτές, λέει ο Δρ. Jo Everett.

«Έχουμε επίσης ένα πρόγραμμα βραχείας νοσηλείας για εφήβους που έχουν διαγνωστεί με διατροφικές διαταραχές, στο οποίο οι ασθενείς περνούν τη μέρα μαζί μας σε ομαδικό περιβάλλον, δουλεύοντας πάνω στη διατροφή, την εικόνα του σώματος, την αυτοεκτίμηση και τις δεξιότητες αντιμετώπισης», λέει.

Ενθαρρύνει τους γονείς ότι η επικοινωνία είναι το κλειδί. «Αν έχετε ανησυχίες, μιλήστε στο παιδί σας», λέει ο Δρ. Jo Everett.. «Σας εγγυώμαι, χειρότερο δεν θα γίνει! Απευθυνθείτε για υποστήριξη στον γιατρό του παιδιού σας. Οι διατροφικές διαταραχές μπορεί να είναι τρομακτικές διαγνώσεις και μπορεί να χρειαστεί πολύς χρόνος για να αντιμετωπιστούν, αλλά υπάρχουν διαθέσιμες παρεμβάσεις».

Πηγή: Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Loma Linda