Στο μεγαλύτερο βαθμό, η δυνατότητα επίτευξης ενός στόχου, αναφέρει ο γνωστός ψυχολόγος Άλμπερτ Μπαντούρα εξαρτάται από την αντίληψη των ικανοτήτων σου για να τον πετύχεις. Η αντίληψη των ικανοτήτων είναι συνδεδεμένη με την ίδια την επίτευξη του στόχου όσο και αν σας φαίνεται παράξενο. Η ανάπτυξη δεξιοτήτων είναι απαραίτητη αλλά δεν είναι από μόνη της ικανή για επιτυχία. Ο σπόρος της συλλογικής συνείδησης και σε μία ενιαία και εθνική ταυτότητα που πιστεύει ότι μπορεί να πετύχει είναι αυτό που παραμένει απών από τη σημερινή κοινωνία. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που ο ελληνικός λαός νοιώθει τόσο απογοητευμένος.
Η πραγματική πάλη είναι με τις ιδέες και τα ‘πνεύματα’ του μυαλού. Η πάλη είναι με την ατομική και συλλογικής συνείδηση του λαού και όχι με τα φυσικά πρόσωπα και ούτε την Γερμανία σαν χώρα. Ο αντίπαλος είναι η εξασθένηση αντίληψης πίστης στις ικανότητες μας. Η συμπεριφορά ακολουθεί αξίες και ιδανικά γιατί ο άνθρωπος είναι ων πεπερασμένο και όχι οικονομική υλιστική μηχανή κατανάλωσης.
Πέρα από τις συζητήσεις και ευρωπαϊκές συναντήσεις που με τόσο ενδιαφέρον παρακολουθούμαι, υπάρχει μια βαθύτερη και μεγαλύτερη πάλη ιδεών. Προς το παρόν αυτή η πάλη εκφράζεται μόνο με διαμαρτυρίες. Όμως, αυτή η κραυγή δεν έχει πάρει μορφή και ίσως παραμένει η μόνη ελπίδα για σωτηρία. Αυτή η πάλη είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη συλλογική συνείδηση του λαού να πιστέψει στις ίδιες του τις ικανότητες για αλλαγή. Το γεγονός ότι τόσο χρόνος και ενέργεια σπαταλιέται με το τι λένε οι άλλοι για μας, στη πραγματικότητα μας στραγγίζει από το να δώσουμε μορφή και λόγο στο τι πιστεύει ο κόσμος για τον εαυτό του. Η απουσία συμβολής των ΜΜΕ δυσχεραίνει την κατάσταση ακόμη περισσότερο.
Η θεωρίας της οργανωτικής συμπεριφοράς μας διδάσκει ότι η ισχύ μιας συμπεριφοράς (οποιουδήποτε οργανωτικού συστήματος) βρίσκεται στο συνδυασμό μεταξύ ηγετών που οραματίζονται και του κόσμου που συμμερίζεται, στηρίζει και ακολουθεί. Αυτή η σχέση μόνο αμφίδρομη μπορεί να είναι για να στευθεί με επιτυχία αλλιώς θα αποτύχει.
Οι ακόλουθοι ενός ηγέτη στηρίζουν σε κάτι που πιστεύουν και θέλουν να υλοποιήσουν. Αυτή τη κρίσιμη στιγμή παραμένει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ δύο τελείων διαφορετικών κόσμων. Ο ένας είναι το τι τα πολιτικά κόμματα πιστεύουν ότι είναι σωστό με βάση τα δικά τους κομματικά συμφέροντα. Ο δεύτερος είναι η κραυγή που λαού που παραμένει περιορισμένη, απρόσωπη και καταπατημένη. Ο λαός προσπαθεί να δώσει μορφή στην δική του κραυγή και η ένταση του πολιτικού λόγου προσπαθεί να ηχήσει ακόμη ποιο δυνατά γιατί θεωρείται ως ποιο αντικειμενικός. Οι πολυφωνίες δεν κάνουν καλό όταν το άμεσο μέλλον του λαού διακυβεύεται.
Η κατάσταση γίνεται χειρότερη εξαιτίας της αντιπαλότητας των ίδιων των συμφερόντων στις Βρυξέλλες που ξεπερνούν την ατομική θέληση ή βούληση του Έλληνα πολίτη. Να βγεις μέσα από συγκυρίες παραμένει εύκολο στα λόγια αλλά όχι στην πράξη γιατί οι καταστάσεις από μόνες τους οδηγούν σε προκαθορισμένα αποτελέσματα.
Η συστηματική προσπάθεια έτσι ώστε να δοθούν οστά και κόκαλα στις ανησυχίες του λαού καθώς και να ανορθωθεί η πίστη στις ικανότητες του παραμένει η μόνη ελπίδα για έξοδο. Όσο τα πολιτικά κόμματα δεν αναγνωρίζουν αυτή την βασική αρχή όσο και να προσπαθούν να επιβάλουν μέτρα ο κόσμος θα συνεχίσει να εναντιώνεται όλο και περισσότερο.
www.skepsou.gr, 23 Φεβρουαρίου 2012. Του καθηγητή πανεπιστημίου Δρ. Στέφανου Αβακιάν. Πηγή ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ.
* Ο Στέφανος Αβακιάν είναι καθηγητής στον κλάδο της Οργανωσιακής Συμπεριφοράς και Διοίκησης του Ανθρώπινου Δυναμικού στο πανεπιστήμιο Brighton στην Αγγλία
0 Σχόλια