Σκέψου, τι μπορεί να σε κάνει να σηκωθείς από την πολυθρόνα σου και να πας πλατεία;

Δυστυχώς ακόμη μια φορά αποδείξαμε ότι ως λαός είμαστε καλοπερασάκηδες και ωχαδελφιστές. Φαίνεται ότι η γκρίνια στον καναπέ καθώς ζαπάρουμε την τηλεόραση, στο καφενείο καθώς πίνουμε τον καφέ μας, στην δουλειά ανάμεσα σε αναστεναγμούς και ξεφυσήματα, είναι αρκετή για να κατευνάσει το πνεύμα μας και να μας κάνει να αισθανθούμε ότι εναντιωθήκαμε στο κατεστημένο και στα κακώς κύμαινα του τόπου μας. Δεν γνωρίζω το γιατί συμβαίνει αλλά δυστυχώς συμβαίνει σχεδόν πάντα.

Η συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων πολιτών στις πλατείες με το ζόρι έκαναν τα πρωτοσέλιδα. Μήπως επειδή δεν υπήρχε κάποια παράταξη από πίσω; Μήπως επειδή δεν υπήρχαν οι συνδικαλιστές να την οργανώσουν; Αυτή η σκέψη από μόνη της μου προκαλεί λύπη. Δηλαδή ως αυτόνομοι πολίτες δεν έχουμε γνώμη, δύναμη, σθένος; Πρέπει όλα να γίνονται στο όνομα κάποιου άλλου; Κάποιας ιδέας ή οργάνωσης; Δεν μπορούν να συμβούν αλλαγές σε αυτόν τον τόπο για τον Γιάννη, την Μαρία, την κυρά Κατίνα της γειτονιάς, του κυρ Μανώλη που σε λίγο δεν θα έχει χρήματα ούτε για τα φάρμακά του, του Μητσάρα που πάει χαράματα στο εργοστάσιο και σταυροκοπιέται που ακόμη έχει δουλειά για να φροντίζει την οικογένεια;

Για να καταλάβουμε όμως το πόσοι λίγοι αγανακτισμένοι υπάρχουν ανάμεσά μας, και πόσοι πολλοί φανατισμένοι, καθοδηγούμενοι, εγκλωβισμένοι σε κόμματα και σωματεία, βαριεστημένοι, φοβισμένοι κτλ, αρκεί να συγκρίνουμε τους παρακάτω αριθμούς.

Σύνταγμα:

Οι περισσότερες αναφορές κάνουν λόγο για 10.000 αγανακτισμένους συμπολίτες μας, ενώ βρήκα και μία που κάνει λόγο για 20.000 κόσμο. Σε μια πόλη που έχει περίπου 4.000.000 πληθυσμό οι 20.000 αναλογούν στο 0.5% του πληθυσμού.

Σήμερα το βράδυ θα υπάρχουν 11.000 κόσμος στο ΣΕΦ που θα πληρώσουν και εισιτήριο για να παρακολουθήσουν τον πρώτο τελικό κυπέλου στο basket

Ο Ολυμπιακός φέτος στο Καραϊσκάκης είχε μέσο όρο 25.500 φιλάθλους κάθε αγωνιστική, ενώ ο Παναθηναϊκός 22.500

Στον τελικό του κυπέλου ποδοσφαίρου είχαν πάει περίπου 50.000 φίλαθλοι

Στην πορεία που είχε γίνει την 13^η Απριλίου του 2008 παρευρέθησαν 30.000 φίλαθλοι του Παναθηναϊκού για να αλλάξουν την διοίκηση του συλλόγου τους.

Θεσσαλονίκη:

Στην Θεσσαλονίκη μαζεύτηκαν περίπου 6.000 με 7.000 αγανακτισμένοι συμπολίτες μας.Σε μια πόλη του 1.000.000 το ποσοστό είναι 0.7% του πληθυσμού. Την ίδια περίπου ώρα στην Τούμπα είχαν μαζευτεί περίπου 25.000 κόσμος, δηλαδή υπερτριπλάσιοι.

Λυπάμαι αλλά αν θέλουμε να πούμε στους πολιτικούς μας, στην Ευρώπη ή στον κόσμο όλον ότι ο κόμπος έφτασε στο χτένι, ότι δεν πάει άλλο, ότι ήταν σωστό να έχουμε δουλειές, εθνικές επιχειρήσεις, παραλίες, νησιά, αεροδρόμια. Ότι δεν πρέπει να ξεπουλήσουμε, και στο τέλος να μείνουμε και άνεργοι. Αν πραγματικά πιστεύουμε ότι το τώρα είναι λάθος και το πριν σωστό με like στο facebook από την πολυθρόνα δεν γίνεται.  Αυτά είναι τόσο χρήσιμα όσο είναι και εύκολα, κάτι σαν τις υπογραφές που ακούμε ότι μαζεύονται κάθε τόσο. Αλλά συγκεντρώσεις των 10.000, των 20.000 ή ακόμη και των 50.000 δεν θα κάνουν τίποτα. Πρέπει να μαζευτούν περισσότεροι από ότι μαζεύονται σε μια συναυλία ή σε έναν αγώνα. Πρέπει να σειστεί ο τόπος συθέμελα. Πρέπει να περάσουμε το όριο του εντυπωσιασμού και να φτάσουμε στο όριο της ουσίας.

Κάτι ακόμη για να μην ξεχαστεί, συγχαρητήρια σε όσους πήγαν χθες Σύνταγμα για το πολιτισμένο και ειρηνικό τρόπο διαμαρτυρίας, δυστυχώς είναι από τις λίγες φορές που συμβαίνει κάτι παρόμοιο.

www.skepsou.gr, 26 Μαΐου 2011.